Nəzəriyyə

NƏZƏRİYYƏ

Hər şeyin sonu olduğunu bilirsən? Bilirsən, həyatın hər şeyin yeganə kateqoriyasına daxil oıduğunu? Məncə bilirsən. Canlıların ömrü kifayət qədər uzundur. Bütün arzularını həyata keçirə biləcək qədər uzun. Bundan təbii ki, düzgün istifadə etməyi bacarmaq lazımdır. Bunu az canlı bacarır və səndə həmin az-a daxil olmalısan.

Hər şeyə nail olmayanlar acizlərdir. Acizlik zəiflikdir. Zəiflər isə İnsanlardır.

Həyatın canlılara bəxş etdiyi qaydalara riayət etmələri baxımından onlar nəzəri olaraq 2 yerə bölünür.

1.      Adamlar

2.      Insanlar

Qeyd etmək lazımdır ki, həyatla mübarizə aparanlar Adamlar, hər şeyi olduğu kimi qəbul edənlər isə İnsanlardı. Məlum səbəbdir ki, arzularını yaşayanlar da məhz Adamlardı. Əlbətdə çətindi ideyanı yaşamaq. Heç də asan deyil. Çətin olsa da mümkündür.1% ehtimal belə varsa demək mümkündür. Ehtimal nəzəriyyəsinə görə hər 100 cəhddən biri məhz ehtimal etdiyin işə düşür. Artıq fərqi yoxdu bu 1-cidir, sonuncudur, yoxsa sondan 2-cidir. Əsas nəticədi. Yəni var. Mümkündür. əgər prosesdə “YOX”  yoxdursa Adam bunu bacarar. Zamanın və məkanında dəxli yoxdu. Bunu isə yalnız Adam deyir. İnsan demir daha doğrusu deyə bilmir. Gördüyünə baxma görə bilmədiyinə bax. Düşün və nəticə çıxart. Bunu kimi gözəl heç nə yoxdu.

Peşmançılıq.

Peşman olmaq ən sadə bir hissdir. İnsan özü üçün əhəmiyyətli nəyi isə düzgün etmədikdə (fərqi yoxdur bu sənsən ya başqa biri) keçirdiyi neqativ hissdir peşmançılıq. Əgər sonunu bilə-bilə bu addımı atmaq cahillik deyilmi?

Unutmaq.

Adamların hər şeyi yeganə müqəddəs yerə göndərməkdən və tüpürməkdən sonra ən yaxşı bacardığı hissdir unutmaq. Özünə sərf eləmədiyi informasiyanın beyindən sıxışdırılıb çıxardılmasına unutmaq deyilir. Necəki Qalapaqos adalarında yaşayan silvi dimdikli birəbitdən quşlarının qida uğrunda, növdaxili mübarizəsi hesabına bir-birini yuvadan sıxışdırıb çıxartması kimi. Adamlarda da bu bir növ növdaxili mübarizə kimi xarakterizə olunur.

Adamlarda iqtisadi qanunlara əsaslanaraq maddi nemət çatışmazlığı olmasada( çatışmazlıq olsa belə bunu  müvəqqəti nəzərə almasaq) qeyri-maddi nemətləri kifayət qədər mövcuddu.

Bu doqmatika insanlara da aiddir.

1.      +(müsbət)

2.      –(mənfi)

Və eyni zamanda həm müsbət həm də mənfi nemətlər həm Adamlara həmdə İnsanlarda mövcuddur.

Adamların İnsanlara, eləcədə İnsanların Adamlara ola münasibəti fərqli, sadə və mürəkkəbdir. Buna görə də İnsanlara olan münasibətinə görə də Adamlar iki erə bölünürlər.

1.      Pre-Adamlar

2.      Post-Adamlar

Adamın ilk məqsədi müsbət-i qəbul edib, ondan düzgün(o təqdirdə ki, ona heç bir başqa təsir göstərməyəcək) və bacardığı qədər çox istifadə etməlidir. Mənfi-i isə müsbətləşdirmək və ya onu rədd etməkdir və ya ona İnsanlar kimi fikir verməməlidir.

İnsanın isə bu mövzuya yaxınlaşması tam paradoksdur. İnsanlarda bu proses özlərinin bilmədiyi halda əksinə gedir. Onlara qismət olunan müsbət-i xəbəri olmadan mənfiləşdirmək, mənfin-i isə qəbul edib ondan həzz almaq,bəhrələnməkdir. Bəli bəhrələnmək!

Təbiidir ki, bu yalnız Adamlara absurd gələ bilər. Əsas problemin başlanğıcı isə budur.

 İnsanlar Adamlara röyalarındakı (xəyallarındakı, utopiyalarındakı) gerçəklik (reallıq) kimi baxırlar!!!

Maraqlıdır bəs Adamlar bu mövzuda İnsanlara necə baxırlar? Cavab da sual kimi maraqlıdır. Bu yanaşmada Adamlar İnsanlara baxmıllar! Baxa bilmillər! Pre-Adamlar İnsanlara kömək eləməyi özünə borc bilirlər. O təqdirdə ki, İnsanın qəlbində nisbətən Adamlıq olsun.Adamlaşma prosesi getməsi üçün mühit olsun. Onu öz “tərəfinə çəkmək” alınsın.

Pre-Adamlar Insanlara qarşı tolerant və humanist olurlar. Onların fikirlərinə “hörmət” edirlər. İnsanlar isə bunu təəssüf olsun, dərk etmir ki, bu onun üçün ən boyük xoşbəxtliklərdən biridir. Pre-Adamlar İnsanları öz düzgün yoluna çəkəmək istəsədə İnsanlar həmin vaxt Adamları yadfikir kimi qələmə verirlər. Adamlar onlara kömək etmək, yaşadığı həyatın onları deqradasiyaya məruz qalacağını aşılasa da bunun xeyri nadir hallarda olur.

İnsanların ilk mənfiləri də budur- ideyanı reallığa çevirə bilməmək və ya inanmayıb cəhd etməməkdir!

Zövq.

Canlını (Adamlar və İnsanlar) müxtəlif istiqamətə aparan və ondan istifadə edib həzz almaq üçün yararlanan bir hissdir. Bu həddindən artıq çox həssas və nəcib bir hissdir ki, bundan da düzgün istifadə etmək qəti surətdə lazımdır. Canlınım həzz ala biləcəyi inqridiyent onun zövqünü xarakterizə edir.

Məsələn: ən bayağı nümünə- musiqi. Burda səbəb və məqsədin məlumluğu üzə çıxır.

İnsanlar doğrudanda özlərinə əziyyət əzab işgəncə verməkdən xoşlanırlar. Mazaxizm güclü dərəcədə inkişaf edib. Bu tempnən gedən İnsanın ali məqsədlərindən biri homisid olur. Onları getdikcə batıran, həmişə pis anları xatırladan musiqlər dinləyirlər.bu onlara zövq verir və ilk növbədə insanın abstinensiya vəziyyətinə düşməsinə yol verir.

Niyə axı dəyişilməsin? Niyə çoxları kimi olmasın? Niyə xoşbəxt olmasın? Hər şey onların öz əllərindədir. Hər şeyə qadir olanda Adamdır, İnsandır. Bir təkan kifayətdir 5 hərfdən 4 hərfə keçməyə. Dar düşüncənini olması bütün görünən tərəfin üstündən xətt çəkir. Əgər 1saat İnsan Adam kimi düşünsı (buna doğrudanda nail olsa) əvvəlki özü ilə indiki arasında tam fərqli biri olar. Və ən əsası yeganə nirvanasına çatmış olar.

İnsan düşünərkən:

1.      İnsan onu narahat edən bir problemi fikirləşir

2.      Onun (şəxsin) özünə verdiyi acını, kədəri, kini, stresi, pislikləri analiz edir

3.      İndi isə birdən düşündüyünün tam əksini düşünür

4.      Onun (şəxsin) öxünə verdiyi əzabların qarşısında niyə yenə ona bağlı olmasını,ondan əl çəkə bilməməsini fikirlşir

5.      Düşünür

6.      Düşünür

7.      Nəticə çıxartmağı bacarır

8.      Niyə ona “sikdir” demir?

9.      Elə bilməki sevgi var!

10.  Əminliklə onu inandıra bilərsənki  əgər özünə həmin (şəxs) belə zülmləri veribsə deməli nə sən onun nədə o sənin tamı deyil.

İnsanların özünü dəyişməsi öz əlindədi!

21.10.2011     19:49-05:07